"επτά ημέρες στην Ουτοπία". Φέρες, Το ρέμα "του Κοτζά".
Το εργαστήριο πραγματοποιήθηκε στην περιοχή και την πόλη του δήμου Φερών, βόρεια της πόλης Αλεξανδρούπολη, στα Ελληνο-Τουρκικά σύνορα. Θέματα του εργαστηρίου ήταν:
1. το ρέμα και τα συνεχόμενα χωρικά ερωτηματικά που δημιουργεί στα δυτικά του οικισμού,
2. το πλάτωμα κάτω από το ανοικτό θέατρο καθώς και η τμηματική στέγαση του θεάτρου,
3. η δυτική πλευρά της εισόδου της πόλης,
4. η βρύση "του Κοτζά", και
5. το πλάτωμα στην είσοδο της πόλης, στο ερείπιο του υδραγωγείου.
Οι περιοχές διερεύνησης και παροχής μιας σχεδιαστικής-στοχαστικής πρότασης ορίζουν ένα δίκτυο ανενεργών χωρικών πεδίων που, κατά την πρόθεση της δημοτικής αρχής αλλά και της ομάδας μελέτης, θα μπορούσε να μεταβάλλει δραστικά την ταυτότητα της περιοχής. Η αρχιτεκτονική ρύθμιση, το σύνολο των προτάσεων δηλαδή, επρόκειτο να προσθέσει ένα σύστημα χωρικών παραδειγματικών θεματικών ενισχύοντας τον οικιστικό πυρήνα, αποτελώντας ένα αυτόνομο σύστημα διέγερσης του ενδιαφέροντος και αύξησης της επισκεψιμότητας στην περιοχή εξαιτίας των καινοφανών αμιγώς αρχιτεκτονικών ιδιοτήτων που θα έπρεπε να συνδεθούν με τα χαρακτηριστικά του τόπου.
      "...με ένα τρόπο που, επιδιώξαμε να αποδώσει, ένα κειμενικό αποτέλεσμα και, κυρίως, να δηλώσει τον σύνδεσμο των δράσεων και των διαλόγων για τη ζωή της ομάδας στον τόπο. Το ξέσπασμα της απόλαυσης και της ευχαριστίας προς το σύστημα των σχέσεων χρόνου και συμπεριφορών που απέδωσε και επιτάχυνε την ομάδα. Ένα ολοκλήρωμα που ταίριαξε κάθε μέλος και ταυτόχρονα πρόβαλλε επάνω του την πρωτεύουσα ιδέα και τις σημασίες της..."

"seven days in Utopia". Feres community, the "Kotza" ravine.
The documentation and design workshop took place at the city and the near-by geography of the municipality of Feres, north of Alexandroupolis, close to the Greek-Turkish borders. The objectives of the workshop was to search and design proposals for:
1. the ravine and the continuous spatial questions generated at the west side of the city,
2. the plateau beside the open theater and the possibility of the theater's partial roof-cover,
3. the west side of the city's entrance,
4. the community's old water supply area called "kotza" and, finally,
5. the plateau at the entrance of the city by the old aqueduct.
The areas where a design-meditative proposal will be implement are constituting a network of inopera- tive spatial fields. The believe of the community's authority and the design team was that the intervention might reform drastically their identities. The architectural overall master plan was purposed to add a system of spatial paradigmatic out- comes thus fortifying the urban nucleus, emerging an autonomous area of interest arousal which will eventually could lead to the up-rising of visitors traffic due to the new architectural properties fully tightened with the characteristics of the place.
      "...in a way, we have pursuit to offer a textual result. To declare, to announce the link of all actions and dialogues regarding the team within the place. The out-burst of enjoy and the thankfulness to the fruitful network of time and behavior relationships that accelerate the team. A unifying process giving a proper and unique standing point to every participant while browsing the vital idea and all its meanings to everyone...''